บทเพลง ไพบูลย์ บุตรขัน
บทกวี
ไผ่ พันลำ
*************
ฟ้าร้องก้องหล้าฟ้ารั่ว
เมฆมัวมองมิดมืดหมด
พายุย่ำซ้ำซัดเศร้าสลด
รันทดทั่วแคว้นแดนบาดาล
ครืนครืนเมฆดำคำรามลั่น
อสุนีบาตฟาดฟันฟังสะท้าน
น้ำป่าไหลล้นลนลาน
ซมซานน้ำพัดซัดเซ…..
ใต้ฝุ่นกระหน่ำกรรมซัด....
พืชพันธุ์สารพัดสารเพ
ย่อยยับนาล่มดังทะเล
ว้าเหว่วังเวงวก
วน
สายน้ำไหลเลี้ยวเชี่ยวกราก
ไหลหลากเจิ่งนองท้องถนน
น้ำตารินร่วงปวงชน
คละเคล้าสายชล...จนใจ....
นาล่มจมน้ำซ้ำซาก
เหนื่อยยากหมดท่านาไร่
สิ้นหวังอีกปีอีกไกล
หนทางก้าวไป.. มืดมน...........
